Θυμάμαι το σπίτι μου! Ένας δρόμος το χώριζε απ'τα βότσαλα και τη θάλασσα.
Απ' αριστερά το λιμάνι, από δεξιά ένα μικρό λιμανάκι και το σπίτι μου κάπου εκει, περιτριγυρισμένο από μικρά και μεγάλα δέντρα.
Ένα τεράστιο μπαλκόνι γεμάτο από λουλούδια. Μια πανδαισία χρωματικών εναλλαγών, με φόντο το γαλάζιο και τη θάλασσα.
Σε μια άκρη το καναρίνι , να μου κρατά συντροφιά με το κελάηδημά του.
Θυμάμαι τον αγαπημένο μου σκύλο τον Μπούμπη να προσπαθεί να δει, μέσ' απ' τα κάγκελα του μπαλκονιού, τον δρόμο. Τις χαρές που έκανε , όταν κάποιος του μιλούσε ...
Κράτησα μεσ' την ψυχή μου, αμέτρητες στιγμές απ' την κυρίαρχη Ανατολή και την σαγηνευτική Δύση του ηλίου.
Έτσι και σήμερα, που το επισκέφτηκα, ένιωσα την ανάγκη να ξανα ζήσω λίγες, απ' τις όμορφες στιγμές μου.
Έφτιαξα τον καφέ μου και κάθισα στην άκρη του μπαλκονιού, είχα όλο τον χρόνο, να ατενίσω το ηλιοβασίλεμα, να θυμηθώ ...
Το αεράκι, μου χάιδευε τα μάγουλα κι έπαιζε δειλά-δειλά με τα μαλλιά μου! Κοιτούσα τα ψάρια, τη μια να πηδούν έξω απ' το νερό και την άλλη να βουτούν με δύναμη κολυμπώντας στα βαθιά.
Καΐκια, γρι-γρι, που ξεκινούσαν για ψάρεμα, αφήνοντας πίσω τους, τον χαρακτηριστικό τους ήχο και κόβοντας τα γαλανά νερά στα δυο.
Έπεσε το σούρουπο!... Η γλυκιά μυρωδιά του γιασεμιού έχει απλωθεί παντού και μαζί με την αλμύρα της θάλασσας, συνεθέταν ένα φίνο άρωμα που σε μεθουσε ...
Ο παραλιακός δρόμος, γεμάτος από κόσμο. Όλοι, μικροί μεγάλοι, απολάμβαναν την θέα και την δροσιά της θάλασσας, καθισμένοι στα παγκάκια ή περπατώντας μέχρι τον φάρο.
Γύρισα το βλέμμα μου και κοίταξα στον ουρανό ...
Στολισμένος με χιλιάδες αστέρια να τρεμοσβήνουν κι ένα φεγγάρι ολοστρόγγυλο! Είναι πανσέληνος!
Ο χρόνος πέρασε γρήγορα, χωρίς να το καταλάβω! Είχα μείνει ακίνητη, να απολαμβάνω την μαγεία της φύσης, το σούρουπο.
Άφησα την φύση, στα παιχνιδίσματά της, τα νυχτερινά ...
Κι αυτή, άφησε μέσα μου μια απέραντη ηρεμία, έναν αθεράπευτο ρομαντισμό!
Απ' αριστερά το λιμάνι, από δεξιά ένα μικρό λιμανάκι και το σπίτι μου κάπου εκει, περιτριγυρισμένο από μικρά και μεγάλα δέντρα.
Ένα τεράστιο μπαλκόνι γεμάτο από λουλούδια. Μια πανδαισία χρωματικών εναλλαγών, με φόντο το γαλάζιο και τη θάλασσα.
Σε μια άκρη το καναρίνι , να μου κρατά συντροφιά με το κελάηδημά του.
Θυμάμαι τον αγαπημένο μου σκύλο τον Μπούμπη να προσπαθεί να δει, μέσ' απ' τα κάγκελα του μπαλκονιού, τον δρόμο. Τις χαρές που έκανε , όταν κάποιος του μιλούσε ...
Κράτησα μεσ' την ψυχή μου, αμέτρητες στιγμές απ' την κυρίαρχη Ανατολή και την σαγηνευτική Δύση του ηλίου.
Έτσι και σήμερα, που το επισκέφτηκα, ένιωσα την ανάγκη να ξανα ζήσω λίγες, απ' τις όμορφες στιγμές μου.
Έφτιαξα τον καφέ μου και κάθισα στην άκρη του μπαλκονιού, είχα όλο τον χρόνο, να ατενίσω το ηλιοβασίλεμα, να θυμηθώ ...
Το αεράκι, μου χάιδευε τα μάγουλα κι έπαιζε δειλά-δειλά με τα μαλλιά μου! Κοιτούσα τα ψάρια, τη μια να πηδούν έξω απ' το νερό και την άλλη να βουτούν με δύναμη κολυμπώντας στα βαθιά.
Καΐκια, γρι-γρι, που ξεκινούσαν για ψάρεμα, αφήνοντας πίσω τους, τον χαρακτηριστικό τους ήχο και κόβοντας τα γαλανά νερά στα δυο.
Έπεσε το σούρουπο!... Η γλυκιά μυρωδιά του γιασεμιού έχει απλωθεί παντού και μαζί με την αλμύρα της θάλασσας, συνεθέταν ένα φίνο άρωμα που σε μεθουσε ...
Ο παραλιακός δρόμος, γεμάτος από κόσμο. Όλοι, μικροί μεγάλοι, απολάμβαναν την θέα και την δροσιά της θάλασσας, καθισμένοι στα παγκάκια ή περπατώντας μέχρι τον φάρο.
Γύρισα το βλέμμα μου και κοίταξα στον ουρανό ...
Στολισμένος με χιλιάδες αστέρια να τρεμοσβήνουν κι ένα φεγγάρι ολοστρόγγυλο! Είναι πανσέληνος!
Ο χρόνος πέρασε γρήγορα, χωρίς να το καταλάβω! Είχα μείνει ακίνητη, να απολαμβάνω την μαγεία της φύσης, το σούρουπο.
Άφησα την φύση, στα παιχνιδίσματά της, τα νυχτερινά ...
Κι αυτή, άφησε μέσα μου μια απέραντη ηρεμία, έναν αθεράπευτο ρομαντισμό!
